فضای داخلی این کاسه با خطوطی که با نقطهها و پیچکهای دوقلوی تزئین شدهاند، به هشت بخش مساوی تقسیم میشود که از عربسکهای مثلثی سرچشمه میگیرد و با جفتهای پرنده کوچک و شبحدار به لبه ختم میشود. هر بخش شامل یک آویز پر از کف است. در اطراف لبه یک شبه کتیبه زاویه دار وجود دارد. خطوط جفتی قسمت بیرونی کاسه را به بخش هایی تقسیم می کنند که با طومارهای رنگ آمیزی شل پر شده اند. پیچک های دوقلو و آویزهای پوشاننده کف در داخل این کاسه در ظروف براق ایرانی بسیار رایج است. کاسه سالم است و کیفیت درخشندگی آن قابل توجه است. لعاب سفید روی پا را نمیپوشاند، که سفالگر هنگام فرو بردن ظرف در ترکیب لعاب قبل از پخت آن را نگه میداشت. (ترجمه ماشینی از فرادادههای ناشر)