کتیبههای روی این جوهردانها، کتیبههایی هستند که بیشتر در زمان سلجوقیان با آرزوهای شکوه، رفاه، ثروت، خوشبختی و غیره مواجه میشدند. دستگیرههای کوچک روی دربها و بدنهها ممکن است برای محکم کردن درپوشها در زمانی که جوهردان نبود استفاده میشد. در حال استفاده این دو نمونه تزئینات بسیار مشابهی دارند با این تفاوت که یکی دارای گل رز و نخل های منقطع گره خورده در قسمت میانی بدن است، در حالی که دیگری دارای پیکرهایی است که به صورت چهارپایی نشسته اند و شاخه ها یا ستون هایی را نگه می دارند. جوهر مرکب بدون تزئینات تصویری ممکن است توسط کاتبی که از قرآن یا سایر متون مذهبی نسخه برداری می کرده است استفاده می شده است، در حالی که جوهردان دیگر احتمالاً توسط یک مقام سکولار استفاده می شده است. یادداشت هایی از نمایشگاه شکوه و شکوفایی، فوریه - ژوئن 2002. (ترجمه ماشینی از فرادادههای ناشر)